Elke drie jaar zijn de wereldkampioenschappen. Dit jaar was het in Zuid-Korea!
FuMetsu mocht 5 spelers (6, als je dojo adoptie kendoka Mariëlla meetelt) naar het WK sturen. Voor Joeri was het al gesneden koek, maar voor Rick, Dai Linh, Winston en Pakwan was het een nieuwe ervaring. In hun kielzog waren Koos als delegatieleider, Werner als manager en SeeKee als actieve supporter.
De vechters mochten eerst anderhalve week acclimatiseren en trainen met hulp van Boris, die vanuit Japan kwam om het team te steunen. Helaas had Rick voor vertrek zijn hand zwaar gekneusd en kon zijn vaardigheden niet tonen.
De zenuwen werden goed onder bedwang gehouden en er werd goed gevochten. Helaas konden de spelers die individueel mochten meedoen (Joeri, Dai Linh, Pakwan en Mariëlla) niet voorbij de poule wedstrijden komen.
Gelukkig kon iedereen zich bij de teamwedstrijden zich weer bewijzen. Dat deden ze ook!
De dames stonden als één team en wonnen in de poules van Oostenrijk en Italië. Hierdoor kwalificeerden zij zich in de afvalrace tegen Nieuw Zeeland. Ook deze partij werd gewonnen waardoor ze tegen het gastland Zuid-Korea mochten knokken. Het werd een geweldige partij en ze beten gevaarlijk van zich af. Helaas moesten ze met een minimaal verschil het onderspit delven, maar met opgeheven hoofd keken ze in de avond terug naar de wedstrijden op nationale televisie.
De heren stonden in de poules tegenover Zuid-Afrika en Litouwen. Op papier waren ze de sterkste, en zoals bleek, in de praktijk ook. Zonder al te veel moeite moesten ze tegen Zweden vechten in de afvalronde. Er werd goed gevochten, maar het mocht niet baten. Zweden won en mocht daarna tegen Japan vechten.
Een lichtpuntje in dit alles. Winston heeft met zijn wedstrijden een erg goede indruk achtergelaten bij de hoge piefen en mocht bij een fighting spirit prijs ontvangen! Dit is zeer uitzonderlijk en heel (kendo) Nederland is erg trots op hem.
Al met al een zeer geslaagd en leerzaam WK. Goed gedaan iedereen!!
